Parallelsessie 2 (ronde 1) - Het Nederland van de toekomst: Sahara in het oosten, Amsterdam aan zee?

Wat betekent het principe ‘water en bodem sturend’ voor het oosten en westen van Nederland? Daarover discussiëren diverse professionals, aan de hand van twee casussen. Als het roer niet om gaat, krijgen we dan een Sahara in het oosten en ligt Amsterdam straks direct aan zee?

Kijk hier de parallelsessie terug via YouTube

Te veel zout

Tjeerd Roozendaal (Rijkswaterstaat West-Nederland Noord) is beheerder van het Noordzeekanaalgebied. “Afgelopen zomer hebben we moeten knijpen in de scheepvaartbewegingen via de sluis naar het Amsterdam-Rijnkanaal en de Amsterdamse haven, omdat er te veel zout binnenkwam. Het zoute water verspreidt zich als een tong tot aan Diemen. Dat zorgt voor problemen met de drinkwater-inlaat; die moet zoet zijn.”

Worstelen met opgaven

De bedrijvigheid en scheepvaart in de Amsterdamse haven zijn net zo belangrijk als de drinkwaterkwaliteit, maar de belangen kunnen botsen. Hoe ga je daarmee om? Roozendaal verwacht veel van het principe ‘water en bodem sturend’. “Ik denk dat het richting geeft aan de ontwikkeling van vandaag, morgen en overmorgen. Het helpt bij het starten van een goede dialoog met alle stakeholders.”

Nu al praten

Volgens Bea de Buisonjé, dagelijks bestuurder van Waterschap Amstel, Gooi en Vecht, hoeven we niet te wachten tot er meer informatie is over ‘water en bodem sturend’. “We moeten nu al met elkaar gaan praten, want met alleen technische oplossingen komen we er niet.”

Kampioen water vasthouden

De tweede casus gaat over de droogte op de hoge zandgronden. Robert de Lenne van waterschap Vechtstromen vertelt: “Op de hoge zandgronden is geen wateraanvoer mogelijk vanuit het hoofdwatersysteem. “Op de hoge zandgronden is beperkt wateraanvoer mogelijk vanuit het hoofdwatersysteem. We moeten daarom onafhankelijk worden van dit systeem en in transitie naar een klimaatrobuust watersysteem.” De Lenne hoopt dat het principe van water en bodem sturend een stevig fundament biedt voor het oplossen van de problemen in dit gebied. Leo de Vree van de provincie Drenthe is het daarmee eens. “Het is voor provincies belangrijk om te weten wat de grote kaders zijn. Het zorgt ervoor dat de neuzen in dezelfde richting staan.” 

Het moet schuren

Katja Portegies, directeur Veiligheid en Water bij Rijkswaterstaat, vat de sessie samen. “De beheerruimte in ons mooie, georganiseerde systeem zit tegen grenzen aan. We moeten beslissingen nemen die misschien pijn doen, maar wel robuust zijn voor de toekomst. Laten we ervoor zorgen dat het schuurt.”