Drukst bezochte Nationaal Deltacongres ooit
Er was geen stoel meer vrij in de plenaire zaal van de IJsselhallen in Zwolle toen deltacommissaris Wim Kuijken en dagvoorzitter Inge Diepman als eersten het podium betraden van het negende Deltacongres in Zwolle. Zij keken samen terug op bijna 9 jaar Deltaprogramma en benoemden de opgaven voor de toekomst. Om juist die toekomst te benadrukken en het belang om de urgentie vast te houden droeg Wim Kuijken symbolisch het stokje via de oranje werkjas van de Deltacommissaris over aan zijn opvolger Peter Glas, die na de pensionering van Wim Kuijken de functie van deltacommissaris per 1 januari 2019 gaat vervullen. ‘Je krijgt die lach niet van mijn gezicht’ antwoordde Peter Glas op de vraag van dagvoorzitter Inge Diepman of hij er wel een beetje zin in had. ‘Ik voel me zeer vereerd, om samen met u allen deze opgave aan te gaan. Ik zie ernaar uit’.
De minister van Infrastructuur en Waterstaat opende even later met een druk op de knop officieel het congres. Zij sprak over de klimaatverandering, die zich opdringt als een nieuwe niet te negeren realiteit. Zij prees het Deltaprogramma met de woorden ‘We hebben een sterk Deltaprogramma. Robuust waar het moet, flexibel waar het kan. Werken aan water is nooit af. Want een volk dat leeft, bouwt aan zijn toekomt’.
Keynote speaker Reinier de Graaf (OMA) nam de zaal mee met zijn presentatie met als titel: “Vrij om te vergaan”. Hij sprak over de grote ontwikkelingen van klimaatverandering en verstedelijking en pleitte voor een radicale omslag in het denken over duurzame architectuur. Reinier: ‘Verstedelijking is een soort doodsdrift in context van de klimaatverandering’
Tracy Metz, lid van de tweede Deltacommissie onder leiding van Cees Veerman, sprak tot de zaal in haar gesproken column over haar ervaringen in de commissie, 10 jaar geleden, en de opgaven die zij ziet voor de toekomst.
De partners van het Deltaprogramma; in de personen van Ed Anker (VNG), Ben de Reu (IPO), Hans Oosters (UvW) en Michèle Blom (RWS), gingen in gesprek met Inge Diepman aan de hand van quotes van Wim Kuijken. ‘Bestuurlijke moed, solidariteit, innovatie en flexibiliteit zijn nodig om de onzekere toekomst het hoofd te kunnen bieden’, aldus de bestuurders. Wim Kuijken ontving uit handen van Unievoorzitter Hans Oosters de erepenning.
Parallelsessies
De mogelijke versnelling van de zeespiegelstijging was dit jaar de drukst bezochte parallelsessie. Na de publicatie van de verkenning van Deltares over de mogelijke gevolgen van de versnelde zeespiegelstijging op Prinsjesdag dit jaar bespraken circa 600 leden van de deltacommunity de effecten en gevolgen van een mogelijke versnelling van de zeespiegel. Ook de parallelsessie Zoetwater en Ruimtelijke adaptatie - een combinatie die in het Deltaprogramma en in de praktijk steeds vaker gemaakt moet worden – werd goed bezocht en leverende mooie inzichten op voor de bezoekers.
De parallelsessie over de toekomst van het rivierensysteem waarbij het nieuwe programma besproken werd, bood stof tot discussie over de juiste aanpak. Omgevingsvisie, stresstesten en risiscodialoog waren andere onderwerpen die besproken werden in de verschillende parallelsessies.
Veertig deelprogramma’s en partners presenteerden zich op de Deltaparade. De plek om elkaar te ontmoeten, informatie te brengen en te halen en tot nieuwe inzichten te komen. Ook waren er gedurende de dag verschillende theatersessies, met onder andere een collegetour met de deltacommissaris, aandacht voor de droogte, de dijkwerkers, bodemdaling en nog vele andere aspecten van het deltaprogramma.
Zonnetje
Elk jaar zet de deltacommissaris een persoon of project uit het deltaprogramma ‘in het zonnetje’. Dit jaar ging het zonnetje naar Smartroof 2.0. in Amsterdam. Een bijzonder project waarbij een ijzersterke combinatie is gemaakt van wetenschap, innovatie en een praktische oplossing voor een levensgroot probleem. Bedrijfsleven, overheden en stakeholders hebben een zwart bitumineus dak omgevormd tot een innovatief “blauw-groen” dak. In plaats van dat het hemelwater in het riool wordt geloosd, worden hier piekbuien opgevangen, opgeslagen en hergebruikt voor natuurlijke irrigatie op het dak. Dat zorgt weer voor veel verkoeling van het gebouw. Het project levert naast wetenschappelijke publicaties ook praktisch toepasbare oplossingen op. Projectleider Sacha Stolp was zichtbaar uitgelaten met deze mooie erkenning en sprak de hoop uit dat op korte termijn er veel meer van dit soort “woest aantrekkelijke” daken in Nederland te vinden zijn.