Deltacommissaris legt samen met minister krans bij herdenking
Deltacommissaris Wim Kuijken en minister Schultz van Haegen van Infrastructuur en Milieu legden vandaag een krans bij het Nationaal Monument Watersnood 1953 in Ouwerkerk. Samen met onder anderen de Belgische ambassadeur, de commissarissen van de koningin van Zeeland, Noord-Brabant en Zuid-Holland, en de burgemeester van Schouwen-Duiveland stonden zij stil bij de ramp die op 1 februari 1953 aan zoveel mensen het leven kostte.
Vandaag is het precies 60 jaar na de Watersnoodramp of Sint Ignatiusvloed. In Nederland overstroomde een groot deel van de provincies Zeeland en West-Brabant en de Zuid-Hollandse eilanden. Hierbij verdronken meer dan 1800 mensen en veel dieren; 100.000 mensen verloren hun huis en bezittingen.
“Herdenken is belangrijk om stil te staan bij de slachtoffers én om naar de toekomst van ons land te kijken. Drie jaar geleden begon ik hier mijn werk als deltacommissaris omdat voor mij op deze plek verleden, heden en toekomst samen komen. Inmiddels zijn we goed op stoom in het Deltaprogramma en verwacht ik dat we in 2014 de Deltabeslissingen kunnen voorleggen aan de politiek. Die Deltabeslissingen zijn de basis voor de nieuwe generatie Deltawerken; slimme maatregelen om onze veiligheid en zoetwatervoorziening op orde te brengen. Want onze delta is veilig én kwetsbaar. Daarom is er altijd werk aan de delta”.
POLYGOONSTEM: De watersnood die vannacht en vanochtend in ons land is
ontstaan, heeft de omvang aangenomen van een nationale ramp.
VOICE-OVER: Precies zestig jaar geleden voltrok zich de grootste natuurramp uit
de Nederlandse geschiedenis. 1.836 mensen kwamen om en meer dan 100.000 mensen
raakten dakloos.
In het Zeeuwse Ouwerkerk werden de slachtoffers van de watersnoodramp van 1953
herdacht.
Minister Schultz van Haegen en deltacommissaris Wim Kuijken legden een krans
namens de Nederlandse regering.
Ook Ouwerkerk, waar nu het Nationaal Monument Watersnood is gevestigd werd in
1953 getroffen door het water en die dramatische herinnering leeft ook vandaag
nog voort.
MINISTER SCHULTZ: U moet zich voorstellen, het is nu al heel koud en toen was
het een hele koude nacht, en als dat water opkomt en mensen weten in het donker
niet waar ze naartoe moeten en de hulpdiensten waren niet op gang gekomen.
Dat heeft natuurlijk een enorme impact gehad in zo'n gebied dat eigenlijk een
heel gesloten, traditionele gemeenschap was.
En die emoties gaan niet zomaar weg. Dat slijt niet in één generatie.
VOICE-OVER: Om een nieuwe watersnoodramp te voorkomen startte Nederland in 1953
direct met de ontwikkeling van een van de meest revolutionaire projecten in de
waterbouw: het Deltaplan.
Maar om Nederland veilig te maken én te houden, moest nog veel gebeuren.
De vele nieuwe technische vindingen leidden onder meer tot de wereldberoemde
Deltawerken.
Toch was het daarmee niet klaar.
Nederland moet zich blijven wapenen tegen het water door de bestaande
verdediging op peil te houden en te innoveren.
Dat gebeurt nu in het Deltaprogramma.
DELTACOMMISSARIS KUIJKEN: Ja, de Deltawerken die gecreëerd zijn na 1953 daar
hebben we veertig jaar over gedaan, die zijn gereed maar vervolgens, midden
jaren negentig van de vorige eeuw hadden we een bijna-ramp aan de rivier met een
grote evacuatie van meer dan 200.000 mensen in de Betuwe en toen startten we het
programma Ruimte voor de Rivier.
Dus zelfs de Deltawerken waren niet het laatste.
We zijn alweer met een vervolgprogramma bezig en dat blijven we doen.
Het werk aan de delta is nooit af. We zijn kwetsbaar veilig, maar ook kwetsbaar
en zullen dus ook voor de toekomst onze maatregelen moeten nemen.
VOICE-OVER: Wie meer wil weten over de ramp van '53 en de strijd van Nederland
tegen het water kan terecht in het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk.
Het net geopende Caisson 4 biedt nu ook een interactief kijkje in de toekomst.
(Het Nederlandse wapenschild op een blauwe achtergrond. Beeldtekst: Dit was een productie van de Rijksoverheid.)